ROME: Total War to przeogromna gra, do której napisanie poradnika zawierającego wyjaśnienie wszystkich aspektów rozgrywki i wszelkie możliwe porady jest po prostu niemożliwe. W zaprezentowany poniżej tekst włożyłem jednak tyle serca, ile posiadam i zawarłem w nim moim zdaniem najważniejsze oraz najbardziej przydatne informacje dla gracza. Zanim jednak przejdę do wymądrzania się i lawiny porad, nakłaniam do zapoznania się z informacjami wstępnymi, zawartymi na tej stronie, gdzie wyjaśnię kilka mniej lub bardzo oczywistych spraw związanych z samym programem, oraz dalszym artykułem.

Daniel „Kull” Sodkiewicz

 

Jak czytać poradnik

W tekście pojawiają się odnośniki do screenów i wyglądają one np. tak: [#IV]. Numery rysunków są podawane w numeracji rzymskiej (1 – I, 2 – II, 3 –III, 4 – IV, itd.).

 

 

Opis zawartości poradnka

1. [wstęp] – właśnie go czytasz.

2. [rozbudowa i zarządzanie miastami] – o rządcach, populacji miast, funduszach i rozwoju metropolii, oraz pomysły na zarządzanie dużym imperium.

3. [flota] – o żegludze słów kilka.

4. – [dowódcy, szpiedzy, dyplomaci i zabójcy] – jak ich szkolić i do czego wykorzystywać.

5. – [militaria] – porady dotyczące wojsk, oraz zasady konstruowania niezawodnej armii.

6. – [wojsko] – klasyfikacja wojska, zalety i wady poszczególnych rodzajów wojowników i morale armii.

7. – [bitwy] – wykorzystanie terenu, ustawienie wojsk i taktyka jaką należy stosować w przypadku konkretnych sytuacji na polu bitwy.

8. – [etapy rozgrywki] – czyli porady, jak zacząć rozgrywkę, jak w niej trwać i jak dobrze zakończyć.

9. – [świątynie rzymskie] – rodzaje świątyń rzymskich i ich szczegółowy opis.

10. – [jednostki] – statystyki jednostek grywalnych w kampanii nacji.

 

Cytat z pliku README:

„Odblokowanie frakcji

Frakcje są odblokowywane w krótkich kampaniach dla jednego gracza. Gdy gracz znajdzie się w stanie wojny z frakcją zniszczoną w trakcie krótkiej kampanii, frakcja ta stanie się dostępna. Istnieje również możliwość odblokowania wszystkich dostępnych frakcji w wyniku ukończenia kampanii: Cesarstwo. Frakcje dostępne dla gracza to: Egipt, Imperium Seleucydów, Kartagina, Partia, Galia, Germania, Brytania, greckie miasta.”

Mądry mężczyzna potrafi zbudować miasto, mądra kobieta jest zdolna doprowadzić je do upadku. - Przysłowie chińskie.

Na obszarze każdej prowincji znajduje się reprezentujące je miasto. Kto jest w posiadaniu danego grodu, temu przynależą otaczające go posiadłości. Miasta, to także źródła dochodów i siły militarnej, są wiec sercem naszego imperium. Aby odnosić zwycięstwa i umiejętnie zapełniać królewski skarbiec, trzeba więc dobrze poznać zasady działania aglomeracji i nauczyć się je administrować.

Dziel i rządź - Filip II (383 -336 p.n.e)

Rządcy

Rządcą miasta może być generał, który zostaje mianowany na to stanowisko wraz z przekroczeniem progów osady (wyjście z miasta, jest jednoznaczne z utratą urzędu). Nie każdy dowódca nadaje się oczywiście do tego typu zadania. Przy wyborze kandydata na stołek rządcy, należy kierować się ilością białych zwojów (cecha „zarządzanie”), widniejących w statystykach dowódcy, na prawo od jego portretu [#I]. Im zarządca lepiej zna się na zarządzaniu miastem, tym m.in. może on wyciągnąć od mieszkańców większe podatki, bez obawy o bunt. Ważnym parametrem każdego kandydata jest także „wpływ”, czyli reputacja jaką cieszy się dany osobnik wśród ludu, dzięki któremu może on uszczęśliwić swoich poddanych już samą obecnością w mieście. Przy wyborze kandydatów na stanowisko w ważnym centrum naszego państwa, warto zwrócić uwagę na posiadane przez niego cechy [#II] i pomocników (słudzy). Wypisane w słupku zdolności, takie jak np. „urodzony architekt” dają bardzo korzystne premie przy zarządzaniu miastem. Czemu tak ważne jest posiadanie w większości miast rządcy? Otóż, gdy osada nie posiada urzędnika, nie możemy w niej rekrutować wojska i nie mamy bezpośredniego wpływu na stawiane budynki (uwaga - takowe „utrudnienie” można wyłączyć w opcjach gry). W mieście bez rządcy możemy jedynie ustalić kierunek rozwoju metropolii (rozwój militarny, przyrost populacji itd.) w jakim ma ewoluować dane miasto. Przejście na „automatycznego pilota” w sprawach administracji, nie jest jednak dobrym pomysłem na dłuższą metę. Brak własnej inwencji w sprawy administracji, w najgorszym przypadku może się skończyć nierentownością danego miasta, w najgorszym bunt. Praktycznie brak wpływu na to, co tworzy się w naszej metropolii jest dużo gorszym wyjściem, niż najgorszy urzędnik. Jeżeli więc w danej chwili nie mamy pod ręką dobrego kandydata na to stanowisko – powołajmy na nie pierwszą, lepszą osobę. Ważną sprawą jest także obecność gubernatora w mieście, które właśnie zdobyliśmy, a jego mieszkańców zniewoliliśmy. W tej sytuacji obecność rządcy wpływa bardzo pozytywnie na wzrost populacji i utrzymanie porządku.

 

„Zarządzanie” i „wpływ” to cechy dobrego rządcy.	To najczęściej „Cechy” generała, określają jego przydatność na stanowisku rządcy.
Nawet najlepszemu rządcy, przyda się nauka w Akademii	Potomkowie tego śmiałka będą, co najwyżej dobrymi dowódcami. Rządcy z nich nie wyrosną.

 

Kandydatów na gubernatorów nie przynoszą bociany, a twoja córka może Ci dać dobrego potomka, tylko w przypadku, gdy wyjdzie za godnego kandydata . Jeżeli wiec liczysz na wnuka, potrafiącego zarządzać miastami, jego ojcem powinien być dowódca z co najmniej jednym lub dwoma białymi papirusami, symbolizującymi zdolności administracji miastami [#IV]. Aby dodatkowo zwiększyć zdolności naszych gubernatorów, warto budować Akademie [#III]. Budynek ten (szczególnie po kolejnych ulepszeniach) bardzo pozytywnie wpływa na umiejętności i decyzje naszych zarządców. Pamiętajmy także, że świetny wojownik również może być niezłym burmistrzem. Jeżeli zasłużył się on podczas bitew i jest wysokiej ranki dowódcą, jego obecność na stołku administracyjnym wpłynie rewelacyjnie na zadowolenie mieszkańców.

Jednym ze sposobów na problem z budową takich budynków, jakie chcemy postawić w miastach bez rządcy, jest wysyłanie jednego z dowódców do danego miasta i nakazanie budowania w nim wojska i budowli, jakie sobie życzymy. Gdy opuścimy nim osadę, mimo, że nie będziemy mogli w niej dokonywać już zmian dotyczących decyzji rekrutacji i stawiania zabudowań, wcześniej „zamówione” jednostki zostaną wykonane.